SELASA 11 Oktober _Perpaduan Dalam Kepelbagaian

Perpaduan Dalam Kepelbagaian

Sila baca Galatia 2:1–10. Paulus berkata bahawa saudara-saudara palsu telah
“menyelundup ke dalam untuk menghadang kebebasan kita yang kita miliki
di dalam Kristus Yesus, supaya dengan jalan itu mereka dapat
memperhambakan kita” (Galatia 2:4). Daripada apakah umat Kristian
dibebaskan? Sila baca Yohanes 8:31–36; Roma 6:6, 7; 8:2, 3; Galatia 3:23–25;
4:7, 8; Ibrani 2:14, 15. Bagaimnakah kita mengalami sendiri realiti kebebasan
ini?
____________________________________________________________
____________________________________________________________
Kebebasan, sebagai satu pernyataan kepada kehidupan Kristian,
merupakan satu konsep penting bagi Paulus. Dia menggunakan perkataan ini
lebih ketap daripada para penulis kitab Perjanjian Baru yang laindan dalam
kita Galatia perkataan bebas dan kebebasan muncul beberapa kali. Namun,
kebebasan bagi umat Kristian beerti kebebasan berada dalam Kristus. Ia
merupakan satu peluang menjalankan satu kehidupan yang setia kepada Tuhan
tanpa sebarang halangan. Ia melibatkan kebebasan daripada diperhambakan
oleh keinginan sifat kita yang berdosa (Roma 6), bebas dari hukuman akibat
pelanggaran hukum (Roma 8:1, 2) dan bebas daripada kuasa maut (1 Korintus
15:55).
Para Rasul menyedari bahawa Paulus “telah dipercayakan pemberitaan Injil
untuk orang-orang yang tidak bersunat, sama seperti kepada Petrus untuk
orang-orang bersunat” (Galatia 2:7). Apakah hal ini katakan mengenai sifat
perpaduan dan kepelbagaian yang wujud dalam gereja?
____________________________________________________________
____________________________________________________________
Para rasul mengakui bahawa Tuhan telah memanggil Paulus untuk
menyampaikan Injil kepada bangsa lain, sama seperti Dia telah memanggil
Petrus untuk menyampaikan Injil kepada orang Yahudi. Dalam kedua-dua hal,
Injil itu adalah sama, tetapi caranya disampaikan bergantung kepada
masyarakat yang cuba ditemui oleh mereka. Apa yang tersirat dalam ayat ini
ialah “pengakuan penting bahawa satu dan formula yang sama pasti akan
kedengaran berbeza dan mempunyai kuasa yang berbeza dalam konteks sosial
dan budaya yang berbeza. . . . Justeru kesatuan inilah yang menjadi asas kepada
perpaduan Kekristinan, pasti suatu perpaduan dalam kepelbagaian.”—James
D. G. Dunn, The Epistle to the Galatians (Peabody, Mass.: Hendrickson Publishers,
Inc., 1993), ms. 106.
Sejauhmanakah kita seharusnya terbuka kepada cara penginjilan dan
kesaksian yang membawa kita terkeluar dari “ruang selesa” kita? Adakah
terdapat cara penginjilan yang menyinggung perasaan anda? Jika ada, apakah
dia, mengapakah ia mengganggui anda dan perlukah anda menjadi lebih
terbuka kepada perkara seperti ini?